Son günlerde sosyal medya üzerinden bir kare fotoğraf paylaşıp sözde gazetecilik yapan kendilerini ve kimliklerini de açık aleni bildiğimiz sözde gazeteciler, habercilik öyle bir kare fotoğrafı kopyalayıp yapıştırmakla iki kelimeyi yazmakla olmuyor. Maalesef.
Elbette basın camiasının çok sesli olması beni de ayrı bir mutlu eder, ama bu renklilik bence mesleki olması gerekir.
Gazete bastırmanın ne olduğunu bilmeden sosyal medyada gazete unvanı kullanmaya kalmak gazetecilere yapılan bir saygısızlıktır.
Çok habercilik yapmak isteyen malum arkadaşlarımız mesleklerini bırakıp gazeteci mesleğine geçiş yapsınlar ve rızıklarını gazetecilikte arasınlar.
Hobi olarak yapmak isteyenler ise kendilerine gazeteci süsü vermekten vazgeçip açık kimlikleri ile paylaşım yapsalar nasıl olur?
Elbette iyi olur.
Klavye delikanlılığı yapmanın moda olduğu günümüzde sosyal medya haberciliği de moda oldu. İnternet gazeteciliği yapabilmekte vergi kaydı gerektirmektedir. Bunu hatırlatarak, konuyu toparlayayım. Öncelikli olarak kendi işinizi başarın, devlet memurluğunun gereğini yerine getirin daha sonra gazeteciliğe bulaşın. Tavsiyesin de bulunarak, sözlerime son veriyorum.
Konunun muhataplarına ayrıca selamlar.
Ön Yargıları Kırmak
İnsanoğlu yaşamı boyunca maalesef ön yargılarının esiri olmuştur.
Gerek ticaret, gerek iş, gerekse özel hayatımızda ortaya koyduğumuz gereksiz ön yargılarımızdan dolayı kaybettiklerimiz.
Toplumu ön yargılara sevk eden etkenler veya nedenler elbette yok diyemeyiz. Diyemediğimiz gibi azımsayamayız da, son dönemlerde ön yargının yaygın olarak yaşandığı alanların başını maalesef resmi dairelerimiz çekiyor. Veya resmi dairelerimizde görev alan kişiler oluşturuyor.
Son zamanlarda Kozan Devlet Hastanesi ile ilgili olarak yaşanan hadiseleri veya olayları karşı taraftan yani başhekim hanımdan da dinleme imkânı buldum.
Başhekimi dinlememin ardından yukarıda belirttiğim ön yargının yaşandığının farkına vardım.
Başhekim ne dört dörtlük diyorum, ne de Kozan Devlet Hastanesinde her şey yerli yerinde diyebilirim. Fakat Başhekim hanımı bilinçli olarak yalnızlaştırma politikasının hayata geçirilmeye çalışıldığını anlıyorum.
Bunla birlikte devlet hastanesinde başhekim hanımın idare gücünün artması şerh´imi koyduğumu da ifade edeyim.
Bence kurumlarımızdaki idarecilerin üzerindeki siyasi baskıların kalması çok ama çok gerekli, idarecilerin başarı karnesi siyasilerin elleri ile doldurulmamalıdır.
