Bugün, 22 Kasım 2024 Cuma
K.Ekspres- Gazetemizin 476. sayısının manşetinden yayınladığı ?Halk ozanı sefalet içerisinde ölümünü bekliyor? haberinin üzerinden 1 ay gibi kısa bir süre geçmesinin ardından isminin açıklanmasını istemeyen Kozan´lı iş adamı tarafından Kemençeci Mehmet Amcaya ev tahsis edildi.
70 ve 90´lı yılların ünlü Halk Ozanı Kemençeci Mehmet Emmi hastalık, yoksulluk ve sefalet ile mücadele haberini gazetemizin özel haberi ile öğrenen iş adamı, Mehmet Amcanın içerisinde bulunduğu durumdan çok etkilendiğini ifade ederek, mülkiyeti kendisine ait olan 2 katlı evin 2. katını ücretsiz olarak Mehmet Amcaya tahsis etti.
Yardımsever iş adamı eve yerleştirdi
İsminin açıklanmasını istemeyen iş adamı ? Öncelikle ben bu işi şov veya reklam için yapmadım. Gazetenizin abonesiyim. Ekspres Gazetesini elime aldığımda Mehmet Amcanın içler acısı haberini gördüm. Mehmet Amca ile zaman zaman sohbet ederdim. Haberinizi okuyunca çok duygulandım. Ve böyle değerlere bizlerin sahip çıkması gerektiği inancı ile Mehmet Amcayı aradım. Fakat bulamadım. Bu arada kaldığı işyerine gittiğimde bir kez daha etkilendim. Kaldığı iş yeri hiç güneş alan bir yer değildi. Ve Mehmet Amca ileri derece koah hastasıydı. Araştırdım ve koah hastası bir kişinin böyle bir ortamda kesinlikle kalmaması gerekiyordu. Mehmet Amcayı bulamadım. Bende çevreye haber bıraktım. Ve Mehmet Amcadan haber bekledim. Aradan geçen 2 haftanın ardından Mehmet Amca kendiliğinden iş yerime geldi. Sohbetin ardından teklifimi yaptım. Kendisi de çok mutlu oldu. Şimdi evi güneş alıyor. Ve o güneş onu ve beni çok mutlu ediyor? dedi.
Mehmet Amcaya Kozan´lı iş adamı tarafından verilen ev 2 katlı müstakil evin 2. katı oluyor. Ev 2 ayrı odadan oluşuyor. Ve evde tuvalet ve banyo bulunuyor. Mehmet Amcanın en büyük 2 hayalinden 1. si gerçekleşmiş bulunuyor. Şimdi Mehmet Amca evlatlarının bulunmasını ve ziyaretlerine gelmelerini istiyor.
?Çocuklarım artık gelebilir??
? Ben gazetelerde çıkmışım. Sizin haberinizin üzerine bana çok gelen giden oldu. Yardım edenlerde oldu. Bir gün kaldığım iş yerinin yanında bulunan berber beni birilerinin aradığını söyledi. Arayan kişinin babası benim eski dostlarımdandır. Bende aradan bir süre geçtikten sonra yanına gittim. Çay ısmarladı. Ve kendisine ait olan bu evde, hiçbir bedel ödemeden, anne ve babasının hayrına, ölene kadar kala bileceğimi söyledi. Ben çok mutlu oldum. Evimi çok beğendim. En büyük mutluluğum güneş alması biliyorsunuz ben ileri derecede astım ve koah hastasıyım. Eski yerde 10 ay kaldım nefes alamıyordum. Şimdi buhar makinesine bağlanmış gibi rahat nefes alıp verebiliyorum.
Eski yerde tuvaletim ve banyom yok idi. Banyo yapmaya başkalarının evine gidiyordum. Şimdi kendi evimde banyo yapabiliyorum. Bana bu mutlulukları yaşatan kardeşimden Allah razı olsun. Bana, ? İsmimi hiçbir yerde deme? diyor. Ondan dolayı ismini demiyorum. Allah ondan binlerce razı olsun. Şimdi daha huzurlu ve mutluyum. Bu saatten sonra benim tam 6 evladım var. Beni bulmalarını istiyorum. Ölmeden son arzum evlatlarımı göre bilmek, ben bu yaşımla onları bulamam ama onlar beni isterlerse bulabilirler. Sizin aracılığınızla bu eve kavuştum. Şimdi yine aracılığınızla evlatlarıma sesleniyorum. ?Son arzum sizleri görmek. Başka da bir dileğim yok. İsteğimde siz evlatlarıma sadece bir çay içirmek. Sizleri bir bardak çay içmeye bekliyorum.? dedi.
Mehmet Amca şuanda yardımsever bir iş adamının tahsis ettiği evde mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşamını sürdürürken, tek dileği evlatlarını görebilmek.
İlk haber´den kısa bilgiler
1944 Yılında Kozan İlçesinin Kıbrıslar Köyün de dünyaya gelen Mehmet Akıl isimli 72 yaşındaki Halk Ozanı, ömrünün son günlerini belediyeden aldığı öğle yemeği ile doyuruyor. Kaymakamlığın 1.250 TL ye tuttuğu tek oda iş yerinde uyuyor.
Hacıuşağı Mahallesinde bulunan Cami Kebir Sokak( Aşağı Çarşı ) üzerinde tuvaleti olmayan tek göz bir odada yaşamaya çalışan halk ozanı yaşadıklarına akıl sır erdiremiyor.
Yokluk günlerine nasıl geldiğini de ifade eden Mehmet Amca ? Eskiden olsa dağ bayır demez gezerdim. Şuan merdivenleri çıkamaz oldum? diyerek o günlerden bugünlere gelişi şu şekilde anlatıyor.
? Evlatlarım yok, eşim yok, kısaca hayattan bir beklentim yok. Kendini bırakıyorsun rüzgârın sürüklediği yöne nerde akşam orda sabah hayatına çok çabuk alıştık.
Daha sonra önce astım. Sonra yüksek tansiyon ve koah (akciğer) hastalıkları ile tanıştım.
Hastane günlerinin ardından gidecek hiçbir adresimin olmadığını anladığımda inan ben o gün yıkıldım.
Tek hayalim, banyosunun ve tuvaletinin olduğu pencereli bir eve taşınmak, ondan sonra evlatlarımı bana getirsinler.
