Saimbeyli ilçesinde iki yıl önce görev yaptıkları okuldan dönerken kaya düşmesi sonucu araç içinde can veren dört öğretmenin ardından geçen zamanda ne yol yapıldı ne de gerçek anlamda bir önlem alındı. Bürokrasi, acının üzerine yalnızca bir "Taş düşebilir" levhası dikerek konuyu kapattı!
Saimbeyli-Tırtat yolunda 2023 yılında yaşanan kazada, öğretmenler Dilek Altıparmak, Ümmühan Dilbilir, Rahime Topak ve Pınar Kılıç kaya parçalarının düşmesiyle yaşamlarını yitirdi. Aradan geçen iki yıl boyunca ne acı hafifledi ne de yollar iyileştirildi.
"Palyatif değil, gerçek çözüm istiyoruz!"
Adana’nın Feke, Saimbeyli, Tufanbeyli, Kozan ve İmamoğlu gibi kuzey ilçelerinde yaşayan yurttaşlar isyan ediyor:
“Yollar dar, virajlı, bakımsız. İki aracın sollayabileceği genişlik yok. Baraj bölgesindeki yollar hala aynı tehlikede. Sadece felaketlerden sonra göstermelik önlemlerle göz boyamaya çalışıyorlar.”
Vatandaşlar, AK Parti Adana İl Başkanı Tamer Dağlı’nın daha önce Kozan Barajı bölgesindeki yolların genişletileceğine dair söz verdiğini hatırlatarak, "Sözler verildi ama icraat yok! Bürokrasi, siyasi talimat gelmeden kımıldamıyor. Daha kaç can vermemiz gerekiyor?" diyerek tepkilerini dile getirdi.
İki yıl önce aynı yerde dört öğretmen ölmüştü!
Olayın yaşandığı noktada hala kalıcı bir çözüm alınmadığı gibi, yolun tamamında heyelan ve kaya düşmesi riski sürüyor. Adana’yı İç Anadolu ve Karadeniz’e bağlayan bu güzergâhın stratejik önemine rağmen ilgisizlik devam ediyor. Yurttaşlar ise her gün işe, okula, hastaneye giderken ölümle burun buruna yaşamak zorunda kalıyor.
"Önlem almayanların vicdanı rahat mı?"
Adana’nın kuzey ilçeleri bir kez daha unutulmuş, kaderine terk edilmiş durumda. Yollar yapılmadan, riskli bölgeler güçlendirilmeden “önlem aldık” demek sadece kâğıt üzerinde çözüm üretmekten ibaret. Acı olan ise bu ihmalkârlığın bedelini hep halkın, hep öğretmenin, hep masum insanların canıyla ödemesi.