24 Kasım
Bugün öğretmenler günü. Mustafa Kemal Atatürk’ün başöğretmen olduğu tarih 24 Kasım, Kenan Evren tarafından Öğretmenler Günü olarak ilan edildi biliyorsunuz.
Okula başladığım ilk gün geliyor aklıma. Mavi önlüğümü giyip, beyaz yakamı takıp, defterlerimi, kalemimi çantama yerleştirdikten sonra, heyecanla, tırmandığım okul yolu ve ilk sınıfa girişim... Ne yapacağını bilmeden şaşkınlıkla etrafına bakan, heyecan dolu küçük bir kız çocuğu canlandırabilirsiniz gözlerinizde ve küçük şirin bir köy okulu…Tüm duyguları yaşadığım gündü o gün.. Azize ve Hamit Yıldırım ilk öğretmenlerimdi.
Fişleri keserek alfabeyi öğrendik, hece kitaplarımız vardı. Okumaya ilk ben geçmiştim. Birleştirilmiş bir sınıf düşünün (1.2.3.4.5. sınıflar hepsi bir arada) öğretmenimiz diğer sınıflara ders anlatırken ben de akranlarıma okuma çalışıyordum tahtaya çıkarıp. Tebeşir kokusunu, sınıfın havasını soluyup da hatırlamayan ve o günleri özlemeyen yoktur sanırım.
İkinci sınıfta Hanefi Güneş gelmişti okulumuza. Öğretmenimiz "Gerçek" öğretmenlerden biriydi. yaklaşık on yıl önce vefat etti, duyunca çok üzülmüştüm emeği çoktur üzerimizde. İlkokul 5. sınıfta Kenan Kaçar öğretmenim atandı okulumuza. Değerli bir hocamdı. Askere gittiğnde bize mektup yazmıştı. Hâlâ saklıyorum o mektupları, fotoğraflarımızı. Şimdi ise Fransa’da öğretmenlik yapıyor. Çok emek harcayan, gerçekten öğretmenlik görevlerini layıkıyla ifa eden öğretmenlerimizdi. Ortaokul ,lise üniversite hâkeza ….
Liseye gidiyordum, hiç unutmam ortaokul Müdürüm Ahmet Sert Hocam, rahatsızlandığımı duyunca, beni ilçeye ziyarete gelmişti, çok duygulanmıştım.
Öğretmen gibi öğretmenlerdi. Hâlâ beni arayan soran irtibatı kopartmadığımız öğretmenlerim var.
Lise müdürümüz Durdu Mehmet Avcı, lise öğretmenim Hadi Alpay ve diğer öğretmenlerim destekleriyle beni yalnız bırakmıyorlar sağ olsunlar.
Hakları ödenmez biliyorum. Bizim zamanımızda öyle saat filan gözetilmezdi, böyle dijital öğrenme ortamı da yoktu. Karda kışta, araçsız, zor şartlarda eğitim verirlerdi. Birleştirilmiş sınıf
kolay da değildi hani. 43 öğrenci mevcut...
Şimdi film şeridi gibi geçiyor o günler gözlerimin önünden ve tatlı bir tebessüm bıraktırıyor yüzümde ….
Ve Anadolunun en ücra köylerine gidip seve seve öğretmenlik yapan değerli öğretmenlerimiz, şehit edilen öğretmenlerimiz... Tabii çok değil, daha iki gün önce Gaziantep’e roket atılmasından sonra bir öğretmenimiz, öğrencisi ve bir vatandaşımız şehit oldu. Aybüke öğretmenler, Nejmettin Yılmaz ve daha nice öğretmenlerimiz… Rahmetle yâd ediyoruz.
Öğretmen; karanlık dünyamıza ışık, yolumuzda rehber olan, hayatımıza şekil veren, geleceğimize mimar olandır.
Ama gerçekten görevini layıkıyla yapmak, bu kutsal mesleği en güzel şekilde icra etmektir önemli olan. Öğretmen ne kadar verimli olursa yarınlar da o kadar güzel olur. Sınıfa girdiğinde zil saatinin gelmesini bekleyen öğretmenlerimiz de mevcut, maalesef, bir an önce ders bitsin diye... Şahit olduklarım bunlar. Her öğretmen böyle değil tabii ki... Kendini öğrencilerine adayan gece gündüz demeden emek vererek, özveriyle çalışan, bu çabalarının karşılığını öğrencilerinin başarısıyla taçlandıran kıymetli öğretmenlerimiz var.
Bir toplum eğitimle yücelir.
Cehalet ise bir milleti yıkmanın en kolay yoludur. Güçlü bir gelecek için güçlü bir eğitim sistemi gerekir.
Eğitim olmadan bir ülkenin büyüyebileceğini düşünmüyorum. Bu nedenden dolayı öğretmenlerimize büyük görevler düşüyor.
Bugün onların günü... Onlar ülkenin bahçıvanları, sevgiyle geleceğe kök salan toplumun mihenk taşlarıdır. Aileden sonra en önemli etken Öğret’mendir…
Beni yetiştiren bugünlere getiren tüm öğretmenlerimin ellerinden öpüyor, aramızdan ayrılan öğretmenlerimi rahmet ve minnetle anıyorum
Görevini layıkıyla ifa eden tüm öğretmenlerimizin 24 Kasım Öğretmenler Gününü kutluyor, saygılarımı sunuyorum.
