23 Nisan sabahıydı...
Çocukların gözlerindeki heyecan parlıyordu, ama o heyecan dar bir alana sıkıştırılmıştı. Kozan’da 105. yıl kutlamaları adeta "kendi aramızda" formatında yapıldı. Yaklaşık 100 metrekarelik bir alanda minik bedenler dev gösteriler sundu. Öğretmenler, idareciler elinden gelenin en iyisini yapmış. Alkışı hak ediyorlar. Ama ya karar vericiler? Onlar neyi hak ediyor?
Soruyorum size...
Madem bu kadar emek verildi, bu kadar hazırlık yapıldı, neden bu program her zaman olduğu gibi İsmet Atlı Şehir Stadyumu’nda yapılmadı? Orası Kozan’ın tören sahnesidir, sadece tribünleri değil, hatıraları da vardır. Orada kutlanan bayramların, coşkusuyla büyüyen çocuklar bugün bu soruyu sorsa, ne cevap vereceksiniz?
Stadyum teknik olarak uygun değilse, açıkça söylesin biri!
Yok sentetik çim zarar görür, yok hava çok sıcakmış, o yüzden sabah yapılmış...
Peki geçen yıl aynı yerde 19 Mayıs akşam saatlerinde yapıldı. Ne çim yandı, ne çocuklar eridi! O zaman şimdi neden olmadı?
Kozan’da herkesin kafasında aynı soru:
Bu kararı kim aldı? Kaymakamlık mı? Gençlik ve Spor İlçe Müdürlüğü mü? Yoksa “merkezden gelen bir direktif” mi?
Ama ne hikmetse cevap yok... Herkes sus pus.
Sanki bu çocuklar için değil, bir şeylerden kaçmak için düzenlenmiş bir tören havası...
Bugün 23 Nisan...
Atatürk’ün çocuklara armağan ettiği, ulusal egemenliğin temsili olan o büyük bayram. Ama artık sadece takvimde kalıyor gibi... Sönük kutlamalar, tekrara düşen programlar, coşkudan uzak protokol gösterileri...
Yani koca memlekette üç beş bayram kaldı, onu da göstermelik hâle getirdiniz!
Törenler kısalıyor, alanlar daralıyor, çocuklar sıkışıyor...
Ama asıl sıkışan şey ne biliyor musunuz? Cumhuriyet sevdası, bağımsızlık ruhu, bayram heyecanı...
Önümüzde 19 Mayıs var.
Umarım o gün yine “çim bozulur”, “sıcak olur”, “gölgeye ihtiyaç var” gibi bahaneler duymayız da, çocuklar hak ettikleri sahnede, millet hak ettiği coşkuyla izler gösteriyi.
Yoksa “kutlamış olmak için kutlama” yapan bir toplum hâline geliriz.
Bayramlarımızı anmakla yetiniriz.
Ve sonra şaşırırız...
Neden bu çocuklar artık heyecanlanmıyor diye...
