Öyle zor bir dönmeden geçiyoruz ki, her sabah adeta İstiklâl Şairimiz Mehmet Akif Ersoy gibi;
"Ya Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?
Mahşerde mi biçârelerin, yoksa felâhı!" diye yakarmaya başlıyoruz.
Ne sabahımız sabah gibi ne günümüz gün gibi çünkü.
Ne tarafa dönsek bambaşka bir sıkıntı…
Bir tarafta bulaşma ve ölüm oranları açısında etkisini her geçen gün yitiriyor olsa da tüm dünyanın psikolojisini alt üst eden salgın hastalık,
Bir tarafta yeni dünya düzeninde kendine pay kapma telaşındaki kapitalizmin hepimizi kemire kemire çürüten doyumsuz iştahı,
Bir tarafta milyonlarca insanı yerinden, yurdundan, evinden vatanından eden savaşlar,
Bir tarafta yüz yıllardır açlık ve sefalet içindeki ülkeler,
Bir tarafta zulüm, gözyaşı, kan ve bütün bunların sonucunda yarın ile ilgili tek bir beklentisi kalmamış çocuklar…
İşte bütün bunları düşündükçe el açıp, aman dileyeceğimiz tek güç olarak İsmet Özel’in diliyle Yaratıcı'ya sığınıyoruz;
"Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana Ya Rabbi!
Taşınacak suyu göster, kırılacak odunu…"
Er şeyin ötesinde şahsım özelinde benim hala umudum var çünkü umut her sabah yeniden doğan ürkek bir kuş içimde.
Değil mi ki hala zulme başkaldıran yiğitler var, o halde umut da var.
Değil mi ki hala mazlumlara uzanan sıcacık bir el var o halde umut da var.
Değil mi ki hala kendi nefsini başkasının nefsine tercih eden insanlar var o halde umut da var.
Yaşadıklarım beni ye’se düşürdüğü anda biter umutlarım. İşte o zaman ölür içimdeki kuş.
Oysa o kuş bir Zümrüd-ü anka’dır ki; her sabah yeniden küllerinden doğar.
Kutlu bir mevsimin mübarek sabahında inanıyorum ki; güneş bir gün umudunu diri tutanlar için doğacak.
Işığını ölümü öldürenler için yayacak.
Titrek bir mum alevinin gölgesine yenilse de her gece;
Benim hala umudum var.
ÜZGÜNÜM
- Her Ramazan kutsal beldemiz Kudüs’te ve Mescid-i Aksa'da işgalci terör güçlerinin Müslümanlara saldırmasından dolayı
- Her insan ölecek yaşta olsa da genç yaşta insanların ölmesinden dolayı
- Her geçen gün daha da bireyselleşen ve yalnızlaşan insanlığın gidişatından dolayı
MUTLUYUM
- Bütün zulümlere rağmen ölüm kusan silahıyla önünden geçen katiline bir sandalye üzerinde bacak bacak üstüne atıp oturarak meydan okuyan insanların varlığından dolayı
- Her ölüm erken olsa da ölümün bir yeniden dirilme olduğunun bilincinde olan insanların varlığından dolayı
- Diğerkâmlığı kendine ilke edinmiş ve "Başka insanlar için ne yapabilirim" diyenlerin varlığından dolayı
