MÜFİDE NUR SEDEF


KENDİNE DÖN

Hayat bazen öyle bir labirenttir ki, ne kadar uzaklara koşarsak koşalım, ne kadar farklı yollar seçersek seçelim, yolun sonu bir şekilde bize çıkar.


Hayat bazen öyle bir labirenttir ki, ne kadar uzaklara koşarsak koşalım, ne kadar farklı yollar seçersek seçelim, yolun sonu bir şekilde bize çıkar. İnsan, bazen uzak diyarlarda huzur arar; bazen yeni şehirlerde, yeni insanlarda kendini bulacağını sanır. Oysa gerçek yolculuk, her zaman kendi içimizde başlar.
Hatalarımız, pişmanlıklarımız, seçimlerimiz ve sessiz çığlıklarımız… Kaçamayız onlardan. Başkalarını suçlamak, koşulları bahane etmek kolaydır; ama gerçek güç, kendi hikayemizi sahiplenmekte yatar. Çünkü hayatın en net gerçeği şudur: Dışarıda aradığımız çoğu şey, içeride saklıdır.
Belki bu yüzden yolculuklarımız önemlidir. Her adım, her durak, her seçim, bize kendimizi hatırlatır. Kozan’ın sokaklarında yürürken, bir çocuğun gülüşünde, eski bir ağacın gölgesinde veya yalnız bir bankta otururken fark ederiz: Ne kadar yollar değiştirirsek değiştirelim, hayatın sonunda hep kendimize döneriz.Ve işte o an anlarız ki; en güvenli liman, en doğru rehber, en gerçek yoldaş… her zaman kendimizizdir. Yol ne kadar uzunsa, dönüş de o kadar anlamlıdır. Her adım, her yolculuk, bizi biraz daha olgunlaştırır ve sonunda hatırlatır: Hayatın en değerli hazinesi, kendimizi bulmaktır.