Önceki gün çalışan bir anne ile karşılaştım. Kreş fiyatlarının el yaktığını söyledi ve çalışarak kazandığı paradan daha fazla miktarı tutan kreş parasını ödeyemeyeceği için çalışmayı bırakıp çocuğuna bakacağını söyledi.
Gelinen noktaya bakar mısınız? Enflasyon karşında temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanan vatandaşa ‘Çocuk yapın, ülkenin genç nüfusu azalıyor’ diyenler’ sanırım kreş fiyatlarından haberleri yok!
Barınma, beslenme, giyim, ulaşım, iletişim, sağlık, güvenlik, eğitim harcamalarını hesap edin lütfen. Bir de alınan maaşları hesap edin. Altından kalkılacak gibi değil. Durum böyle olunca genç annelere ‘Çocuk yapın’ demek ne kadar dikkate alınır bu ülkede!
İşin garip yanı kreş fiyatlarından kreşe çocuklarını bırakan veliler kadar kreş sahipleri de rahatsızlık duyuyor. Kreş sahipleri de öğrenci bulamamaktan dertleniyorlar. Masraflarını karşılayamadıklarını belirten kreş sahipleri de bu durumdan rahatsızlık duyuyor.
Kreşlerde ve anaokullarında çalışan öğretmenlerin hak ettikleri maaşları alamadıkları da ayrı bir sorun…
Erken kayıtlara indirim yapacaklarını söyleyen kreşlere rağbet ederek anlaşan veliler, yıl içindeki artışları da dikkate aldıklarında erken kayıt yaptırmanın çok anlam taşımadığını yaşayarak görüyorlar.
Memleketin her yerinde ayrı bir sorun yaşanıyor. Çocukları doğurmaları istenilen annelere gelip kimse sormuyor ki, ‘Senin aile durumun nedir? Çocuk yapacaksın ama bu çocuğu büyütüp besleyebilecek misin? Okutup adam edebilecek misin?’ sorularını kimse sormuyor annelere, babalara…
Önermekle çocuk yapılmıyor!
Bunun bir farkına varsa yetkililer, oturup ahkam kesmezler…