Eski alışkanlıklarımız hep yitirmeye başladık. Bizim çocukluluğumuzda sokaklarda ellerinde süt bidonu ile süt satan insanlar olurdu. Litrelik ölçüleri ile süt satarlardı.
Annelerimizde sabahın erken saatinde bu sütçüleri kapıda karşılar, sütü satın alarak bizlere okula gitmeden önce mutlaka süt içirirlerdi.
Güzel günlerde o günler.
Şu günlerde sokak aralarında süt satmaya izin verilmiyor. Kaçak göçek süt satıcıları var elbette ancak mahallenin sütçüsü kalmadı artık!
Markete gidiyorsunuz. Onların belirledikleri (kazık fiyatla) kutu ambalajlı sütleri mecburen satın alıyorsunuz.
Durum buralara kadar vardı. Süt üreticilerini önceki gün televizyondan izledim. Devletin süt üreticilerine vermiş olduğu desteği az bulup ödemenin yapılmadığından dertleniyorlardı. Haklı olarak da süt fiyatlarının önümüzdeki kış aylarında artacağından söz ettiler.
Dün de Tarım Bakanı Pakdemirli’nin “2020 yılı 2.dönem süt desteklerimiz 15 kuruş olarak önümüzdeki hafta sonunda ödenecektir. Ayrıca Ekim- Aralık dönemine ait 40 kuruşluk destek de Ocak ayı itibariyle yetiştiricilerimize peyderpey ödenecektir” açıklamasını görünce iki arada bir derede kaldım.
Gerçek olan nedir? Diye sordum kendime.
Mahallenin sütçüsü destekten elbette haberdar değil. O aldığı sütü ihtiyaç sahiplerine ileterek arada para kazanıyor.
Mahalle arasında satılan sütten dolayı çocukların sağlığında bir sıkıntı yaşandı mı? Bugüne kadar ben yaşandığına tanıklık etmedim. Köy yerinde büyüdük. Köy sütü ile bebeklik dönemimizde tanıştık. Hiçbir sıkıntı da çekmedik.
Sağlık konusunda süte karşı gösterilen denetim tavrı şu marketlere de bir gösterilse ya…
Markette satılmayan bir şey kalmadı vallahi.
Dün CHP Milletvekili Burhanettin Bulut bir açıklama yaparak marketlerde mini eczanelerin kurulduğunu ve bunun da bir tehlike olduğunu söyledi.
Haksızda değil.
Sağlıkta sağlığı tesis etmek de zor gözüküyor. Onun için kendinize iyi bakın…
