Kozan Belediye Başkanı Mustafa Atlı’nın sosyal medyada paylaştığı o neşeli traktör videosu hepimizi gülümsetti, kabul. Yenilenmiş antika traktör, başkanın onu çalıştırmak için verdiği küçük mücadele, eklenen eğlenceli müzik… Hepsi güzel.
Ama bazı görüntüler vardır ki, gülüşün bittiği yerde gerçek sorular başlar.
İşte bu traktör videosu da tam olarak öyle bir andı.
Çünkü o traktörün arkasında, yıllardır el sürülmeyen, kapalı kapılar ardında unutulan ve artık açığa çıkması gereken bir hikâye yatıyor.
Traktörün Sahibi Kimdi? Nereden Geldi?
Bu traktör ile birlikte Kozan Kent müzesine bağışlandığı söylenen nostaljik eşyaların büyük bölümü Eczacı Kuddisi Çalatlı’ya ait.
Peki Çalatlı bu eşyaları nereden buldu?
İşte sorulması gereken esas soru tam da burada başlıyor.
80 Darbesi Sonrası Bir Sessiz Taşıma Operasyonu
Kozan’ın yakın tarihini yakından bilenler, yıllarca belediye depolarında muhafaza edilen silah ve malzemeleri iyi hatırlar.
Eskiden 2 Haziran Kurtuluş Bayramı kutlamalarında halka verilen silahlar, gösteri biter bitmez belediye depolarına geri toplanırdı.
Ta ki 1980 ihtilalinden sonra belediye başkanlığı koltuğuna Eczacı Kuddisi Çalatlı oturana kadar…
İddialara göre Çalatlı, darbenin sağladığı otoritenin de etkisiyle, depolarda bulunan tüfekleri ve diğer tarihi objeleri “güvenlik gerekçesiyle” kendi belirlediği bir alana taşıttı.
Taşıttı mı? Taşıttıysa nereye?
Bu eşyaların listesi nerede?
Kim izin verdi?
Neden geri getirilmedi?
Bu soruların hiçbiri o günden bu yana yanıtlanmadı.
Sonra Ne Oldu?
Yıllar içinde iddialar daha da ilginçleşti:
– Eşyaların bir kısmı Çalatlı’nın eczanesinde sergilendi.
– Bir bölümü ise evinde özel bir köşe hâline getirildi.
– Daha sonra bu eşyalardan “bir kısmı” Kozan Kent müzesine iade edildi.
– O traktör de işte bu “bir kısmın” içindeydi.
Peki ya geri kalanlar?
Tabancalar?
Tüfekler?
Tarihi objeler?
Kozan halkının malı olan emanetler?
Onlar ne oldu?
Kayıp mı?
Sahipsiz mi?
“Ben aldım, benimdir” kolaylığıyla bir köşede tutuluyor mu?
Bugünlere Gelirken…
Mevcut Belediye Başkanı Mustafa Atlı, en azından bu traktörün akıbetini çözmüş, onarmış ve halkın gözü önüne koymuş durumda.
Bu olumlu bir adım.
Fakat bir traktörü meydanda sergilemek meseleyi çözmüyor…
Asıl mesele şu:
Kozan’ın belediye depolarından alınan silahlar, tüfekler ve tarihi objeler NEREDE?
Bu soruların yanıtı artık kaçınılmazdır.
Bu şehir bunları bilmek zorundadır.
Tarihini bir kişinin evinin köşesine sıkıştırarak yaşayamaz.
Kozan’ın Hakikati Bekletilmeyi Kaldırmıyor
Eğer iddialar doğru değilse, buyurun açıklayın.
“Silahlar şuradaydı, şu şekilde iade edildi” deyin.
Resmi kayıtları koyun ortaya.
Yok eğer iddialar doğruysa…
O zaman bu mesele Kozan’ın hafızasında bir utanç lekesi olarak duruyor demektir.
Kozan’ın malı Kozan’a aittir.
Kozan halkının emaneti, kimsenin özel koleksiyon malzemesi olamaz.
Bu şehir artık susmak değil; hesap sormak istiyor.
