Çok zaman olmamıştı onunla tanışalı, kitaplarına değerli çocuk gelişimci arkadaşım vesilesi ile başlayıp içinde yaşıyor gibi devam etmiştim okumaya. Günümüzde örnek alınabilecek en güzel yazar ve kişisel gelişimciydi bana göre eminim o da izinden gidecektir bir gün onun da kitaplarını okuruz.
Herkes hayatı bir şekilde yaşadığını sanıyor hiçbir şeye ihtiyaç duymadan kendi istediği gibi büyütebilirim düşüncesiyle. Keşke öyle olsa ama olmuyor genellikle aile de baskın olana göre büyüyor, onun isteklerine göre yön verip, onu olsun bunu olsun yaşadıklarımı yaşamasın,sıkıntılarla karşılaşmasın diye uğraşıyor. Büyütmeye çalışırken yanlışın nerede başladığını göremiyor tek düşünceye kapılmış tabiri caizse at gözlüğünü takmış ilerliyor hayatına kendisi mutlu oluyor belki ama zamanla değişecek hayatın farkında değildi ve en büyük hata burada başlıyordu.
Her şeyin yaşın kendi yaşında güzel olduğunu özellikle anlatıyordu.
Mesela çocukluğu:
“Bir insаnın аnаvаtаnı çocukluğudur. Çocukluğunu doyа doyа yаşаmаmış bir insаnın mutlu olmаsı çok zordur. Bir аnnеnin, bir bаbаnın еn önеmli görеvi; Çocuklаrının çocukluğunu doyа doyа yаşаmаsınа olаnаk yаrаtmаktır…”
Ne güzel söylemişti peki ya ne yapmalıydı okuyup okutmak,öğrenmek ilk olarak buradan başlamalıydı kendi isteklerini bırakıp onun isteklerine göre şekillendirmeyi plana koymalıydı. Bir başka sözünde söylediği söz gibi "Siz ailede değerleri yaşar ve yaşatırsanız çocuk kendiliğinden değerleri yaşar." haklıydı. Aileler hep geçmişten bir korku kültürü içinde geldiği için şimdiki zamana ayak uydurmak zorlaşıyor doğal olarak. Peki ne yapmalıydı ona göre hayatına yön verir korku kültürü içinde büyümezdi.
Ne yapmak gerekiyor sorusuna yine onun bir sözüyle cevap vereyim:
"Mükemmel değil, merhametli çocuklar yetiştirin.Karıncaları ezmeyen, ağaç dallarını kırmayan, çiçekleri ezip geçmeyen, sevgiyi hissetmeyi ve hissettirmeyi bilen çocuklar."
İşte bizler belki onu tanımakla geç kaldık ne kadar değinmeye çalışsak da anca okuyarak anlayabiliriz ben okudukça ona göre etrafa karşı bakış açısının değiştiğini fark ettim. Okumadığım kitapları var gün gün zaman buldukça alıp okumaya çalışıyorum belki bir kere yetmez bir kaç kez okumalıyız o kadar iyi yönlendirme çalışması var ki insan kendini buluyor ona göre yön veriyor hayatına. Yine iki sözüyle son verelim köşemize
“Mutluluk aramakla bulunacak bir şey değildir. Onu inşa etmek gerekir”. ve inşa ederken de, "Madem insan doğdum, olabileceğim en iyi insan olmalıyım." bilinciyle yaşayıp devam ettirmeliyiz hayatımızı. Çünkü son zamanlarda iyi olmayı ve iyi insanları kimse sizin kadar ciddiye almadı. Böylelikle bir kez daha göstermiş oldun hayatın gerçek yüzünü..
İyi insan olarak, bizlere iyi insan olmayı öğreten Doğan Cüceloğlu'na Allah'tan rahmet, ailesine ve sevenlerine baş sağlığı diliyorum.