10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü, toplumun sesi ve vicdanı olan gazetecilerin hatırlandığı özel bir gün. Ancak ne yazık ki, özellikle yerelde emek veren gazeteciler, çoğu zaman görünmez kahramanlar olarak kalıyor. Bu mesleğin zorluklarını en iyi bizler biliyoruz; çünkü her satırda emeğimiz, her haberde alın terimiz var.
Yerel gazetecilik, basının mutfağıdır. Ulusal basında gördüğümüz birçok haberin kaynağı, yerelde çalışan meslektaşlarımızın titiz çalışmalarıdır. Ancak bu mutfakta işler her zaman kolay yürümez. Maddi imkânsızlıklar, sınırlı insan gücü, bazen fiziksel, bazen de psikolojik baskılar... Tüm bunlara rağmen gazeteci, halkın doğru bilgiye ulaşması için çalışır.
Yerelde gazetecilik yapmak, büyük şehirlerdeki meslektaşlarımızdan daha farklı bir özveri gerektirir. Çünkü yerel basın, sadece bir haber kaynağı değil, aynı zamanda o bölgenin hafızasıdır. Köylerdeki bir yol sorunundan, mahalledeki altyapı eksikliğine; bir eğitim kurumundaki başarıdan, yerel ekonomiyi etkileyen gelişmelere kadar birçok konuda halkın gözü, kulağı ve sesi olur. Fakat bu misyon, maddi ve manevi destek görmediğinde sürdürülebilir olmaktan uzaklaşır.
Yerel gazeteciliğin önemi ne yazık ki hala yeterince anlaşılmış değil. Yerel basının gücü, bir bölgenin kalkınmasında ve sorunlarının çözümünde hayati bir rol oynar. Ancak bu gücün desteklenmesi, yerel yönetimlerin ve halkın da sorumluluğundadır. Yerel gazetecilere sahip çıkmak, aslında topluma sahip çıkmaktır.
Bugün vesilesiyle, zor şartlara rağmen doğru bildiklerini yazmaktan asla geri durmayan, gördüklerini çekinmeden kaleme alan tüm meslektaşlarımın 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nü kutluyorum. Her birimiz birer emekçiyiz ve bu emeğin kıymetini bilmek, birbirimizi desteklemek en büyük görevimiz.
Nice güzel haberlerde buluşmak ve basını daha güçlü yarınlara taşımak dileğiyle…
Sevgilerimle.
