Şu bizim Kozanspor ne olacak, biliyor musunuz?
Söyleyeyim: Eğer böyle giderse hiçbir şey olmayacak!
Çünkü bu takımı gerçekten sevenler susarken, reklam sevdalıları tribünde poz verip, sosyal medyada marka olma derdine düşmüş durumda.
Kozanspor büyük bir tarihin, büyük bir şehrin takımıdır. Ama yıllardır yaşadığı o yalnızlık sendromunu bugün yeniden ve daha ağır bir şekilde yaşıyor. Hani cenazede iki adım yürüyüp “rahmet olsun” deyip giden göstermelik Müslümanlar vardır ya… İşte onların aynısı bugün Kozanspor’un çevresinde “destek veriyormuş” gibi dolaşarak ücretsiz reklam devşiren tiplerde yaşıyor.
Milletmiş… Muş’muş… Bırakın bu masalları!
Yıllarca emek verilerek gelinen BAL Ligi, bir avuç insanın egosu, kibri ve umursamazlığı yüzünden elden gidiyor. Tribünde poz verip, isminin önüne “Kozanspor destekçisi” etiketi yazıp hava atanların bugün ortada olmaması tesadüf değil.
Çünkü iş ciddiye bindiğinde herkes kaçıyor.
Bu kadar basit.
Biraz hafızamızı yoklayalım…
3. Lig günleri neydi öyle?
Kim bunu haklı olarak unutabilir?
Ama biz o güzel günlerin arkasında nelerin döndüğünü çok geç fark ettik. Kozanspor sevgimiz üzerinden kurulan menfaat zincirlerini, takımın birlikteliğini savunur gibi yapıp arka masalarda futbolcu pazarlığı yapanları, rakı sofralarında kadro kuranları, cebini doldurmak için bu şehrin takımını masada satanları ne çabuk unutacağız?
Bunları dile getirdik diye logomuzun üzerine çarpı atan o “kozmik yöneticiler” şimdi neredeler?
Yoklar!
Çünkü hesap verecek yüzleri yok.
Geçmiş acı bir hatıra olarak kaldı. İçimizi yakarak…
Ama unutulmasın:
Dibe vurmadık henüz!
Dibin bir adım üstünde, sürünme çizgisinde gidiyoruz.
Ve hâlâ bazıları bu takımı kendi arka bahçesi sanıyor.
Hâlâ küçük menfaat hesaplarıyla Kozanspor’un kaderiyle oynayanlar var.
Buradan açıkça söylüyorum:
Şimdi sahip çıkma zamanı!
Şimdi konuşma, şimdi elini taşın altına koyma zamanı!
Yarın çok geç olacak.
Yarın ağlayanlar da, “biz destekledik” diyen sahte kahramanlar da ortada olmayacak.
Kozanspor sevdalıları…
Bu şehir susarsa, bu takım ölür.
Bu şehir birlik olursa, kimse yıkamaz.