Adana’nın kuzeyinde ölüm kol geziyor. Devletin yapamadığını uçurum yapıyor, siyasetçinin tutmadığı sözü mezar taşı tutuyor. Yirmi yıldır aynı yalan, aynı masal: “Yol bitecek, yol bitti, yol açıldı.” Oysa açılan tek şey mezarlar.
Cumhurbaşkanı çıkıyor, miting kürsüsünden, elinde mikrofon, “önümüzdeki yıl açıyoruz” diyor. Bakan çıkıyor, süslü kelimelerle, “talimat verdik” diyor. Milletvekili çıkıyor, pişkin pişkin, “o iş tamam” diyor. Ama cenazeye omuz veren halk görüyor ki, tamamlanan tek şey toprağa indirilen tabutlar. Yolu olmayan memlekette, yol yalanının yolu var.
Karadeniz’de dağlar delindi, tüneller açıldı, yollar inci gibi dizildi. Bizim kuzey Adana’da ise aileler uçurumdan aşağı yuvarlandı. Karadeniz’de devlet dağları deldi, burada vatandaşın ciğerini deldi. Onların yolları medeniyet getirdi, bizim yollarımız ölüm getirdi. Bu ayrımcılığın adı nedir? Bu sessizliğin adı nedir? Biz bu ülkenin vatandaşı değil miyiz? Bizim ödediğimiz vergi kimin kasasına gidiyor? Bizim oylarımız hangi vaat çukurunda gömülüyor?
2013’te öldük. 2015’te öldük. 2019’da öldük. 2023’te öldük. 2025’te yine öldük. Her seçimde aynı söz, her yıl aynı cenaze. Bu memlekette milletvekili var, bakan var, cumhurbaşkanı var. Ama yol yok. Yol olmadığı için hayat yok.
Bu halkın canı bu kadar ucuz mu? Bu ülkenin vatandaşı olmak sadece vergi vermek, oy vermek, askerlik yapmak mıdır? Sıra hakka, hukuka, hizmete gelince neden yok sayılıyoruz? Kaç can daha toprağa düşerse bu yol yapılacak? Kaç çocuk daha annesiyle aynı mezara girecek? Kaç öğretmen daha kaya altında kalacak? Kaç aile daha “ölüm yolunda” yok olacak?
Soruyoruz: Bu kadar insanın kanı kimin boynunda? Yıllardır yalan söyleyen siyasetçinin mi? İhaleyi alıp kaybolan müteahhidin mi? Denetlemeyen bürokratın mı? Yoksa sahipsiz bırakılan Adana’nın mı? Herkes topu birbirine atıyor, ama mezarın başında kimse yok.
Bugün hâlâ aynı noktadayız. Yolu olmayan memlekette, yol vaatleriyle kandırılan halkız. Yıllardır sabırla bekledik. Ama sabır tükendi. Umut tükendi. İnsanlar tükendi. Ölüm tükendi mi? Hayır. Ölüm hâlâ bu yolların en sadık yolcusu.
Ve buradan bir kez daha soruyoruz: 2025 yılında Adana’nın kuzeyinde neden hâlâ yol yerine mezar taşı yapılıyor?